martes, 14 de mayo de 2013


OLEIROS

Despois de tanto tempo esperando, por fin, OS OLEIROS chegaron ao cole.

Dende NIÑODAGUIA chegounos barro do bo, imaxes e a información precisa 
para poder comezar.

 

Montamos un pequeno expositor 
 onde se recollen os pasos que hai que ir dando para ter rematada 
unha peza de barro.  





PASOS A SEGUIR

1.- EXTRAER A ARXILA
 
2.- TRITURALA



3.- PASALA POLA AMASADORA para quitarlle as burbullas.
5.- SECADEIRO sécase atemperatura ambiente
4.- TORNO, con ou sen molde
6.- FORNO, onde se cocen as pezas



7.- PEZA REMATADA
 



Tamén puidemos ver as imaxes dos fornos antigos,
fornos comúns que eran empregados por todo o pobo e que ían con CODIA DE CARBALLO ou TOXO.










Unha vez que asentamos todas estas ideas, madurámolas e comezamos co traballo máis creativo.




GRAZAS AOS OLEIROS DO PAÍS, GRAZAS AQUILINO'S &VANESA.

4 comentarios:

  1. Falades do barro é de Niñodaguia, pero non teño claro onde están eses fornos que ían con codia de carballo e toxo. ¿Podedes dicirmo?

    Será pola miña torpeza pero tampouco consigo saber a qué centro educativo pertence este blog tan interesante.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Os fornos dos que nos comentas están nunha pequena zona común no pobo de Niñodaguia, pobo que pertence ao concello de Xunqueira de Espadañedo, despois do Alto do Couso, provincia de Ourense.En total son tres fornos que neste momento están restaurados, polo menos dous deles xa que fai anos deixaron de traballar pois como ben sabes, esa é terra de oleiros e cada artesán foi obrando forno propio na súa casa.
      Pero se queres saber un pouquiño máis, o pasado 26 de maio deste ano na TVG retransmitiron un programa que se chama "GRANDES LUGARES" e que xira arredor desta terra cunha tradición tan grande na olaría. Saen imaxes dos fornos, da extracción da arxila, etc. Entrando na páxina da TVG só tes que buscar no día 26 de maio.
      O cole do que falas é o CEIP de Goián, está no pobo de Goián , concello de Tomiño (Pontevedra.
      Esperamos serviche de axuda.
      Un saúdo e moitas grazas.

      Eliminar
  2. Es increible, la forma que toma el barro en esas manitos.......y la carita de los niños al ver la transformación. Felicidades por el trabajo! Talveés, el día de mañana uno de ellos se mire artesano y recuerdo estos momentos con ternura. Un saludo!
    Claudia

    ResponderEliminar